Mirek Mąka i Jego fascynacja kulturą Tatr oraz Podhala

Miło nam było gościć na spotkaniu wspomnieniowym poświęconym pamięci Mirka Mąki, które odbyło się 20 kwietnia 2024 r. u oo. Franciszkanów w Krakowie. Bohater naszego spotkania zmarł w 2020 r. w wieku 63. lat. Był wspinaczem, etnografem, badaczem górskiej kultury Peru i Podhala, a w czasach PRL – działaczem opozycji demokratycznej. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Był autorem książek i artykułów z zakresu antropologii sztuki i etnografii obszarów andyjskich. Do naszych papierowych zbiorów trafiły, wydane pośmiertnie, teksty wybrane oraz wspomnienia jego przyjaciół, zatytułowane Wędrując obrzeżami oswojonego świata. Był też wybitnym znawcą kultury Tatr i Podhala, realizował projekty badawcze z zakresu kultury, których dorobkiem są dwie napisane przez niego książki Najstarsza fotografia górali tatrzańskich (2014) oraz Pejzaże drugiego planu i ukryte treści w malarstwie sakralnym Małopolski (2015). Góry były dla niego niezwykle ważne. Zaczął się wspinać w 1975 r. w Skałkach Podkrakowskich oraz w Tatrach. W Tatrach latem i zimą przeszedł ok. 250 dróg klasycznych. Wspinał się w Alpach Zachodnich (m.in. na Grand Capucin, Igłach Chamonix, Mont Blanc, Matterhornie, Lyskamie, Breithornie i Strahlhornie) oraz na trudnych drogach w Dolomitach (m.in. był zimą na Marmoladzie) i w Alpach Julijskich (m.in. zimą na Triglavie). Przez ostatnie 10 lat wspinał się również w Andach Peruwiańskich – Nevado Huascaran Sur (6768), Nevado Alpamayo (5947), Nevado Pisco (5 752), Nevado Diablo Mudo, Nevado Coropuna (6425; nową drogą, pierwsze polskie wejście), Nevado Tocllaraju (6032) i na Artesonraju (6025); trekkingi  w rzadko odwiedzanych rejonach górskich Peru (Cordillera Blanca, Cordillera Huayhuash, Cordillera Raura) – gdzie m.in. prowadził badania etnograficzne nad kulturą preinkaską, ale także nad kulturą Indian Keczua. Był inicjatorem trzyletniego programu badań naukowych nad słynnym sanktuarium Chrystusa „Señor de la Soledad” w Huaraz w północnym Peru. Zawsze wracał w Tatry i w ukochane Gorce [za: fundacjamarkanawary.org]. Kilka zdjęć ze spotkania, autorstwa Dariusza Dyląga, poniżej: