Worochta. Drugie Zakopane przedwojennej Polski – Jana Skłodowskiego

Miło nam poinformować, iż wkrótce ukaże się drukiem książka dr. Jana Skłodowskiego, pt. Worochta. Drugie Zakopane przedwojennej Polski. Dziś to miejscowość na terenie Ukrainy, ale przed II wojną światową była jednym z najpopularniejszych uzdrowisk II Rzeczpospolitej. Nazywana „perłą Huculszczyzny”, początkowo spokojna i mniej zatłoczona w porównaniu z Zakopanem, Worochta kusiła inteligencję i artystów. Z czasem jej sława rosła. Luksusowe pensjonaty, restauracje i dancingi ściągały turystów nawet z odległej Japonii. Trzy lata przed zakopiańską Wielką Krokwią powstała tu profesjonalna skocznia, na której w 1922 roku odbyły się Mistrzostwa Polski. Miejsca noclegowe w kurorcie wyprzedawały się na długo przed wakacjami. Turyści przybywali licznie, a ogólnopolska prasa chętnie komentowała ich poczynania. Dziś to wszystko istnieje tylko we wspomnieniach… Premiera książki zaplanowana jest na listopad 2023 (red.).

Panorama Worochty. Fot. Zakład fotograficzny Kestingfoto, Drezno, lata 1918-1939.

Worochta – nie ma takiego drugiego miejsca nigdzie więcej w Karpatach, nawet w górach całej Europy, ba – nawet całego świata. Położona w ich części zwanej Beskidami Wschodnimi, których najwyższe pasmo to Czarnohora, znana z rozległych połonin i rozpostartej u jej stóp krainy mieniącej się bogactwem barw huculskiego etnosu i od zawsze ekscytującej ludzi ciekawych świata pięknego i niezwykłego zarazem. W latach międzywojnia, będąc już znanym i uznanym uzdrowiskiem, stanowiła cel przyjazdu i dla szukających wypoczynku letników, i ambitnych górskich wędrowców, wreszcie coraz liczniejszej rzeszy narciarzy, którzy już wcześniej dokonywali pionierskich zimowych wypraw na tamtejsze szczyty. Później, gdy zbudowano skocznię narciarską, stała się Worochta modnym miejscem rywalizacji w skokach. Co istotne, był to pierwszy taki, profesjonalny obiekt w Polsce, zbudowany trzy lata wcześniej niż zakopiańska Wielka Krokiew, któremu dodatkowy rozgłos przyniosło zwycięstwo kobiety nad mężczyznami podczas pierwszego rozgrywanego na nim konkursu skoków na nartach. Wkrótce Worochta cieszyła się już sławą modnej stacji górskiej, do której słynnym pociągiem „Narty–Dancing–Brydż” przybywali w sezonie zimowym, oprócz zapaleńców narciarstwa, także przedstawiciele polskiej elity finansowej, politycznej i artystycznej. Styl tej ekstrawaganckiej jak na owe czasy podróży oraz wydarzenia z życia turystycznego i pensjonatowego Worochty pilnie przedstawiała często w sensacyjnym tonie ówczesna prasa, co czyniło kurort tym bardziej godnym zainteresowania i odwiedzenia. Dziś to już przeszłość, a w przywołaniu tamtego czasu – niezwykłych narciarskich rajdowych pociągów, eleganckich pensjonatów czy nieistniejących stylowych schronisk – mogą pomóc jedynie dawne zdjęcia, przewodniki oraz wspomnienia. Już tylko one poprowadzą na narciarskie szlaki i stoki, czy do podnóża skoczni na Rebrowaczu. A gdy silniej uruchomimy wyobraźnię, tym łatwiej dotkniemy historii miejsca, które jakże słusznie zyskało w latach międzywojennych miano „drugiego Zakopanego”. Jeżeli uznasz, Drogi Czytelniku, że warto wyruszyć na ten zacierający się już do niego szlak, to znaczy, że książka ta jest właśnie dla Ciebie! (js)

Skocznia w Worochcie. Zdjęcie nieznanego autora, 1938.

A oto spis treści:
I. Słowo na początek ……………………………………………………………………………………………..….. 9
II. Worochta – położenie, warunki klimatyczne, ludność, dzieje …………… 15
III. Podróż do Worochty …………………………………………………………………………………….…… 30
IV. Kilka słów z historii turystyki w rejonie Czarnohory ……………………….…… 47
V. Lasy, gospodarka leśna i ochrona przyrody ……………………………………………… 61
VI. Worochta w słowie i obrazie …………………………………………………………………………. 69
VII. Turystyka letnia w Worochcie ………………………………………………………………….….. 81
VIII. Wille, pensjonaty, sanatoria, kościół i cerkwie ………………………………….. 108
IX. Worochta stolicą nart w Karpatach Wschodnich ………………………………. 126
X. Czarnohorskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe ……………………….….. 170
XI. Znani bywalcy Worochty ……………………………………………………………………..……….. 175
XII. Wrzesień 1939 w Worochcie …………………………………………………………………….…. 181
XIII. Worochta we wspomnieniach ………………………………………………………………… 185
XIV. Posłowie ………………………………………………………………………………………………..………….. 190
Wybrana bibliografia ……………………………………………………………………………………….…… 192