Z pewnym opóźnieniem prezentujemy wykład wygłoszony 18 marca 2021 r. przez dr Patrycję Dabrowską (w języku angielskim) w ramach projektu pn. Z miasta w góry: obrazy Karpat w kulturze i sztuce, organizowanego przez Centrum Historii Miejskiej we Lwowie i Uniwersytet w St. Gallen. Dr Patrice Marie Dabrowski jest absolwentką Uniwersytetu Harvarda (USA, była doktorantką prof. Stanisława Barańczaka), zajmuje się historią Polski i Europy Środkowo-Wschodniej. Jest autorką licznych artykułów i rozpraw naukowych oraz dwóch cennych monografii: Commemorations and the Shaping of Modern Poland (Indiana University Press, 2004); Polska: Pierwsze tysiąclecie (Poland: the First Thousand Years, NIU Press, 2014). W tym roku ma ukazać się jej książka The Carpathians: Discovering the Highlands of Poland and Ukraine (NIU Series in Slavic, East European, and Eurasian Studies, 2021), poświęcona Tatrom, Karpatom Wschodnim (w sensie raczej ageograficznym) i Bieszczadom w zasadzie w polskim aspekcie historycznym. P. Dabrowski bywała wielokrotnie w Karpatach, m.in. w Rafajłowej i Nadwórnej na legionowych rocznicowych uroczystościach w 2014 r.
Jak dr Dabrowski rozumie pojęcie „odkrywania” Karpat? Według Niej Polacy w trzech różnych okresach historycznych używali określenia Karpaty wobec trzech odrębnych grup należących do tego łańcucha górskiego. Pod koniec XIX w. uznano, że warszawski lekarz Tytus Chałubiński „odkrył” Tatry, w latach trzydziestych XX w. deklarowano, iż „odkrywamy” Huculszczyznę (z ważnym, choć mniejszym udziałem Ukraińców), a po drugiej wojnie światowej powtórzono, że „odkrywamy” Bieszczady. Prelegentka twierdzi, że mikrohistoria tych trzech „odkryć” pozostaje w ścisłym związku z kulturą i mitologią narodu oraz szeroko pojętą problematyką społeczną, nie tylko w regionach górskich, ale również na obszarach nizinnych. Zachęcamy do zapoznania się z wykładem dzięki serwisowi yb (wystarczy kliknąć poniżej).